نماز و مدیریت زمان

دکتر شاهین فرهنگ در یکی از سخنرانی های خود، نماز را مدیریت زمان معرفی می کند.
یکی از عوامل اصلی موفقیت بزرگان توجه بسیار ایشان به نحوهٔ استفاده از وقت بوده است. وقت به اندازهٔ یکسان در اختیار همه گذاشته شده است، ولی کسانی موفق می شوند که بدرستی آنرا مدیریت نمایند.
حال می خواهم نکته های مدیریت زمان را در نماز ردیابی کنم و یا حتی اگر شد نکته ای جدید را از آن استخراج نمایم.
تأکید بسیاری بر نماز اول وقت شده است؛ پس اگر کاری باید انجام شود در اول وقت انجام دهیم. اگر یک هفته وقت داریم تا کاری را تحویل دهیم، انجام آنرا به دقایق انتهایی موکول نکنیم.
نمازهای روزانه اوقات مشخصی دارند. معمولا در یک تقویم جیبی زمانهای اقامهٔ نماز مشخص است. پس باید سعی کنیم کارهایمان زمان مشخص داشته باشند.
حداقل نمازهای واجبی که یک شخص بایستی در طول یکسال بجا آورد (365*17) برابر 6205 رکعت است. بجاآوردن بیکبارهٔ این تعداد رکعت کار بسیار سختی است. پس انجام آن به بازه های زمانی کوتاهتر روزانه 17 رکعت تقسیم شده است و حتی در یک روز پنج قسمت نماز داریم. پس کارهای بزرگ را به بخش های کوچکتر تقسیم کرده و آنرا در طول زمان به اتمام برسانیم.
اقامهٔ نماز یک ضرب العجل مشخص دارد؛ مثلا در نماز صبح تا موقع طلوع آفتاب وقت داریم که آنرا اقامه کنیم. پس در کارهایمان ضرب العجل داشته باشیم.
ما به غیر از نمازهای واجب نمازهای مستحب نیز داریم، بطوریکه اولویت همواره با نمازهای واجب است. کارهای ما نیز به دو دستهٔ ضرورری و کم اهمیت تقسیم می شوند. پس همواره اولویت را به کارهای ضروری بدهیم.
در هنگام اقامهٔ نماز به غیر از چند موقعیت خاص امکان برهم زدن نماز وجود ندارد. پس سعی کنیم اگر کاری را انجام می دهیم بی هیچ وقفه ای و با تمرکز آن را به اتمام برسانیم.
زمان اولین نماز در ساعات ابتدایی روز است. این نکته می رساند کار را صبح زود شروع کنیم. پس سحر خیز باش تا کامرا شوی.