گزارشی از کارگاه مقاله نویسی در دانشگاه تبریز-2

ادامه …

چگونه شروع کنیم؟
معمولاً از سال آخر دوره ی لیسانس و از درس پروژه ی تخصصی شروع می شود.
مطالعه ی مقالات جدید و استخراج مراجع مهم آنها برای مطالعه
بهتر است از یک مقاله شروع کنیم نه کتاب ولی اگر بجایی برسیم که در یک موضوع خاص نیاز به مهارت داشته باشیم بهتر است به کتاب رجوع کنیم. البته این مسئله در کارهای تیمی حل می شود.
هنگام پیاده سازی مقاله گاه به ایده های جالبی می رسیم که در مسیر حل مسئله بدست می آید.
ممکن است گاهی روابط موجود در مقاله اشتباه چاپی داشته باشد و یا سهوی از طرف نویسنده رخ داده باشد.

قسمتهای اصلی مقاله
عنوان؛ نام نویسندگان؛ سازمان متبوع نویسندگان؛ چکیده؛ کلمات کلیدی؛ مقدمه؛ متن اصلی؛ نتیجه گیری؛ تقدیر و تشکر؛ مراجع

عنوان
بین 5 تا 25 کلمه است.
خیلی کلی و خیلی جزئی نباشد. نشانگر کار انجام شده باشد.
حتماً عنوان مقاله را در اینترنت جستجو کنید تا تشابه بیش از حد وجود نداشته باشد.
ادعای بیش از حد، داور را حساستر می کند. کلماتی مانند new و novel فقط در صورت واقعیت داشتن استفاده شود.
کلمه ی best معمولا به کار نمی رود و در کاربرد کلماتی مانند optimized باید احتیاط شود.
عنوان مقاله را حتی می توانید بعد از نوشتن کل مقاله انتخاب کنید تا دید بهتری داشته باشید.
کلمه ی generalized کلمه ی مسئولیت آوری است و در صورت استفاده بایستی در متن مقاله تحت پوشش قرار گیرد.

نام نویسندگان
ترتیب اسامی می تواند بر اساس درصد مشارکت یا با حروف الفبا باشد.
مسئول مقاله (corresponding author) می تواند نویسنده ی اول باشد یا نباشد.
تعداد نفرات هر چه بیشتر باشد امتیاز مقاله کمتر است ولی اگر ترکیبی از متخصصین در موضوع های مختلف باشد کار ارزشمندتر خواهد بود.

چکیده
یکی از مهم ترین بخشهای مقاله است.
معمولا بین 150 تا 250 کلمه دارد.
یکی دو سطر اول، جملات کلی و تاریخچه را تشکیل می دهد. سطرهای بعدی در مورد کارهای انجام شده در مقاله، آنالیزهای ریاضی و کارهای با ارزش و جدید می باشد. سطرهای آخر در مورد اثبات ادعاها، شبیه سازی و نتایج آزمایشگاهی است.
هر ادعایی در چکیده صورت گیرد بایستی در متن مقاله به نوعی اثبات گردد؛ در غیر این صورت دست آویز خوبی برای داور می باشد.
حتماً کار جدید و یا مقایسه ی صورت گرفته (highlight) برجسته شود.
مگر در موارد خاص، در چکیده ارجاع دهی نداریم.
جملات با ساختار حال ساده و آینده استفاده می شود.
بهتر است چکیده را با بعد از نوشتن کل مقاله بنویسیم.

کلمات کلیدی
معمولاً بین 3 تا 5 کلمه است.
مفاهیم کلی هستند.
کلماتی هستند که در متن مقاله به کرات به کار رفته اند.
طوری انتخاب کنید که در جستجو توسط دیگران، مقاله ی شما یافت شود (برای افزایش ارجاع به کارتان).

مقدمه
به همراه چکیده، صفحه ی اول مقاله را تشکیل می دهد.
با جملات کلی شروع می شود و رفته رفته بحث تخصصی تر می شود.
به کارهای قبلی در زمینه ی مورد بحث اشاره شده و مزایا و معایب هر کدام به طور خلاصه مطرح می شود. (literature review) با این کار زمینه سازی لازم برای مطرح کردن کار خودتان انجام می شود.
در بررسی کار دیگران به مزایا و معایب آنها در کنار هم اشاره کنید تا حسن نیت شما مشخص شود.
در پایان مقدمه در یک پاراگراف ابتدا به کارهای خودتان و تلاشهای صورت گرفته (خلاصه ای از چکیده) اشاره می کنید.
سپس به بخشهای مختلف مقاله (organization) اشاره می کنید.
کارهای قدیمی تر هم باید در نظرگرفته شود ولی مراجع جدیدتر بسیار مورد توجه واقع شوند.
به کارهای اساتید معروف علمی دنیا ارجاع دهید.
اگر مقاله را به مجله ای می فرستید که سردبیر آن در آن زمینه مقاله دارد در مراجع بیاورید.
برای هر جمله و یا مفهومی که از مراجع استفاده می کنید، حتماً ارجاع دهید.

متن مقاله
در چند صفحه متن اصلی مقاله ارائه می شود.
معمولا با کار انجام شده توسط نویسنده مقاله (کار جدید انجام شده) شروع می شود.
در بعضی موارد هم ابتدا یک بخش به overview (خلاصه ای کلی) از کارهای قبلی همراه با شکل ها و جدولها اختصاص داده می شود.
ارائه ی آنالیز ریاضی با جزئیات
شکل کلی مقاله در دید اولیه ی داور بسیار مهم است.
شکلها و جداولِ بسیار گویایی بیاوریم (بسیار به فهم موضوع و زیبایی مقاله کمک می کند).
بخشبندی مناسب و عنوان مناسب برای هر بخش
تعداد بخشهای مقاله متناسب با حجم مقاله و معمولاً بین 4 تا 10 بخش
بخشها باید به اندازه ی کافی مطلب داشته باشد.
اگر امکان دارد بخشی با عنوان مقایسه (Comparison) داشته باشید. در صورت امکان، مقایسه با شکل و جدول انجام شود و فقط به اعداد محدود نشود؛ این بخش در جلب نظر داور بسیار مهم است.
سعی کنید شکل را به اندازه مناسب در آورده (مثلاً در MATLAB) و بعد به مقاله (مثلاً به نرم افزار word) بیاورید.
شکلها و جداول باید به صورت صعودی و به ترتیب شماره گذاری شوند.
شکلها و جداول بعد از توضیحات مربوطه قرار داده شود.
زیرنویس شکلها و بالانویس جداول باید گویا باشد و در عین حال خیلی طولانی نباشد.
همه ی معادلات ریاضی باید به ترتیب شماره گذاری شوند.
در مقالات انگلیسی بر خلاف مقالات فارسی از عباراتی مانند Equation به جز در اول جمله استفاده نشود.
متغیرهای استفاده شده در معادلات در یک بخش جدا و تحت عنوان Nomenclature قبل از مقدمه معرفی شوند (در صورت زیاد بودن متغیرها روش خوبی است؛ و یا باید بلافاصله بعد از هر رابطه ی ریاضی و با کلماتی مانند where و in which معرفی شوند).
در رشته های فنی و مهندسی اضافه کردن بخشی با عنوان کاربردها (Applications) بسیار مهم است.
آخرین بخش مقاله معمولاً به ارائه ی نتایج و بحث روی آنها اختصاص دارد.
اگر شبیه سازی انجام داده باشید، نتایج آن را همراه با نمایش به صورت شکل و جدول به بحث بگذارید.
در صورت آزمایش عملی، نتایج آن را با شبیه سازی مقایسه کنید.
ارتباط نتایج با متن اصلی مقاله و تحلیلهای صورت گرفته بسیار مهم است. برای مثال “عدد بدست آمده مؤید رابطه ی (x) به ازای … است.”
از قرار دادن شکلها و جداول، بدون توضیحات و تفسیرها و برقراری ارتباط با متن مقاله پرهیز کنید.

نتیجه گیری
مثل چکیده یکی از مهمترین بخشهای مقاله است.
تعداد کلمات معمولاً در حد چکیده ولی متن آن متفاوت با چکیده است.
دارای ساختار ماضی است.
بیشتر روی نتایج و مقایسه با کارهای دیگران است.
اشاره به اعداد و ارقام در این بخش بسیار مناسب است.
برخلاف چکیده می توانید به مراجع اشاره کنید.

مراجع
باید به ترتیبی که در متن استفاده شده اند شماره گذاری شوند؛ از شماره ی [1].
ضمن استفاده از مراجع باارزش و قدیمی (که برای اولین بار ایده ای را مطرح کرده اند)، از مراجع جدید (منتشر شده از 18 ماه قبل) حتماً باید استفاده شود.
از مقالات مروری (review یا survey) در زمینه ی مربوطه به عنوان مرجع استفاده کنید.
حتماً به مقالاتِ قبلیِ مهمِ خودتان در آن زمینه ارجاع دهید.
از ارجاع دهی به مقالات غیر مرتبط و کم ارزشِ کنفرانسهای ملی و منطقه ای خودداری کنید.
همه ی مراجع نوشته شده در انتها، در داخل متن استفاده شده باشد.
تعداد مراجع متناسب با محتوای مقاله باشد؛ 15 تا 30 مرجع برای یک مقاله ی 10 صفحه ای خوب است.

و در نهایت معمولاً سعی کنید، حداکثر در 8 تا 10 صفحه مقاله را تمام کنید.

“There is no way to get experience except through experience”

گزارشی از کارگاه مقاله نویسی در دانشگاه تبریز-1

ادامه دارد …

گزارشی از کارگاه مقاله نویسی در دانشگاه تبریز-1

این نوشته خلاصه ای از یک کارگاه مقاله نویسی است که توسط آقای محمد فرهادی کنگرلو دانشجوی دکتری مهندسی برق-قدرت دانشگاه تبریز در تاریخ 22 اردیبهشت 93 ارائه شده است.

هدف از برگزاری این کارگاه: سؤالات متداول دانشجویان

دسته بندی انواع مقالات از نظر محل ارائه:
مقاله ی کنفرانس
ارائه ی شفاهی
پوستر
مقاله ی ژورنال (مجله)
مجلات ISI یا SCI-E
مجلات علمی-پژوهشی
مجلات ISC برای کشورهای اسلامی
مجلات علمی-ترویجی

دسته بندی مقالاتِ ژورنال از نظر محتوا:
مقالات پژوهشی (research paper)
مقالات مروری (review or survey paper): چند سال باید کار کرد و چند مقاله ی پژوهشی در یک زمینه نوشت و بعد اقدام به نوشتن مقالات مروری نمود.
توصیه: برای شروعِ کار در یک زمینه، بهتر است نخست مقالات مروری [اخیر] آن زمینه را مطالعه کرد. به طریق زیر می توان مقالات مروری را در سایت گوگل اسکالر پیدا کرد:
TOPIC and survey or review

چرا مقاله بنویسیم؟
معتبرترین و رایج ترین روش برای سنجش توانایی های پژوهشی
تبدیل شدن به یک فرد بین المللی و حق انتخاب بیشتر
پذیرش از دانشگاه و ورود به تحصیلات تکمیلی بدون آزمون (چه در داخل و چه در خارج)
امتیازات اجتماعی (مانند عضویت در بنیاد ملی نخبگان و استفاده از تسهیلات مالی، گذراندن خدمت سربازی به صورت پروژه و …)
بهترین روش برای ثبت ایده یا روش به نام مالک ایده (ممکن است ایده ای را نتوان ثبت اختراع کرد)
فرصتهای شغلی
هنر نوشتن و بالا بردن قدرت بیان و …

ادامه دارد